Van analyse naar impact

Na mijn betrokkenheid bij de implementatie van AI voor gesprekssamenvattingen bij een GGZ instelling raakte ik gegrepen door de mogelijkheden van generatieve AI. Door de technologie zelf, maar vooral wat het mensen in de praktijk kan opleveren. Sindsdien besteed ik één tot twee dagen per week aan het experimenteren met AI en het ontwikkelen van mijn eigen oplossingen.

Mijn focus ligt nu op (AI-) digitalisering die volledig werkt voor specifieke gebruikersgroepen, ontwikkeld in nauwe samenwerking met hen. In hands-on projectgroepen met zorgverleners ontwikkelde en/of implementeerde ik onder andere AI gesprekssamenvattingen, AI agents voor het opstellen van voortgangsrapportages en verwijsbrieven, een leerplatform voor forensische patiënten, en een app om de resultaten van een neuropsychologisch onderzoek te visualiseren voor patiënten met een licht verstandelijke beperking.

Wat ik hier voornamelijk heb geleerd is hoe belangrijk het is om direct samen te werken met de zorgverleners waarvoor de digitalisering wordt gebouwd. Door met hen kort-cyclisch te werken bouw je stap voor stap digitalisering die echt in hun context werkt.

Van bouwen naar begrijpen

Gemotiveerd door korte ontwerpcyclussen stapte ik na mijn studie de software development in bij zorgverzekeraar DSW. Als developer bouwde ik producten, maar miste vaak de context: waarom bouwen we dit eigenlijk? Later, in de rol van business analist kon ik me volledig richten op die vraag - zorgen dat ontwikkelaars kristalhelder begrepen wat ze bouwden en waarom.

Developers waardeerden dit en gaven mij terug hoe prettig het was om ook de betekenis van het werk te begrijpen. Ze waren ook beter in staat om mee te discussiëren over de juiste technologische oplossing: door de gebruiker te begrijpen bouw je veel gerichter iets wat op de lange termijn voor ze werkt.

Toch voelde ik nog steeds afstand van het werkelijke zorgprobleem: er is te veel vraag naar zorg voor te weinig zorgverleners. Als projectleider digitalisering bij achtereenvolgens DSW, en via Allegro Medical bij het UMC Utrecht, GGZ Centraal en Fivoor kwam ik steeds dichter bij die kern.

Les: De 'waarom' begrijpen is essentieel voordat je start met bouwen.

Luisteren naar echte behoeften

Tijdens mijn studie was ik mantelzorger voor mijn vader en ook voor mijn goede vriend Gijs die tijdens zijn studententijd door een ongeluk een dwarslaesie heeft opgelopen. Deze ervaringen leerden me luisteren naar wat mensen werkelijk nodig hebben, niet wat ik dacht dat ze nodig hadden.

Samen met Gijs en een aantal studievrienden ontwikkelden we aanvankelijk een technologisch product om hem te helpen zijn catheterzak zelfstandig te legen. Na twee maanden intensief gebruikersonderzoek in het Validatielab bij startup incubator YesDelft ontdekten we iets verrassends: er was helemaal geen technologische oplossing nodig. Door een aantal simpele technieken die Gijs van een ervaringsdeskundige leerde, kon hij weer zelfstandig functioneren.

Les: De technologische fix is niet altijd de juiste.

Teamwerk belangrijker dan techniek

Tijdens mijn studie Werktuigbouwkunde in Delft stortte ik me in 2016 op het opzetten van Project MARCH - een ambitieus studentenproject om binnen een jaar een exoskelet te bouwen voor iemand met een dwarslaesie. Wat begon als een technische uitdaging, werd al snel een les in teamdynamiek.

Met een groeiend team van 25 studenten ontstonden er spanningen: verschillende werkethieken botsten, eilandjes ontstonden, en het vertrouwen brokkelde af. Als nieuwe projectmanager stond ik voor de uitdaging om niet alleen een planning te maken, maar vooral een gefragmenteerd team weer samen te brengen. Door de implementatie van Scrum - met wekelijkse retrospectives waar iedereen hun frustraties kon uiten en constructief naar oplossingen kon zoeken - transformeerde een team in crisis tot een bloeiende samenwerking.

Les: Goede samenwerking is belangrijker dan betere technologie.